De meeste dromen zijn bedrog; eerst zien dan geloven!

Print/knip 10 advertenties uit. Kijk naar veelgebruikte woorden. In de top 10, staan woorden als enthousiast, flexibel (dat vooral), teamplayer, energiek en zo verder. Ken jij zo iemand? Iemand die alleen maar voldoet aan dergelijke begrippen? Zo iemand noem je een droom-kandidaat. Marco B. zong het al; de meeste dromen zijn bedrog! Wat veel werkgevers zich onvoldoende realiseren, is dat je geen droom-kandidaat moet willen zoeken. Een droom kandidaat moet je verdienen. En die krijg je alleen als je probeert de een goed werkgever te willen zijn. Luisteren, in gesprek blijven. In woord en daad  hard werken om je personeel te ondersteunen bij hun werk.

Speld in de hooiberg

Toch blijf ik me niet alleen over advertentieteksten verbazen. Werkgevers die blijven zoeken naar de speld in een hooiberg die er niet is. Werkgevers die enorme kosten maken voor advertenties die bijna geen reacties opleveren. Maar vooral werkgevers die zich een beeld blijven maken van een ideale werknemer die niet bestaat. Sterker nog; als meerdere zorginstellingen dezelfde woorden gebruiken, dan verword het helemaal tot iets nietszeggends.

Niet alleen werkgevers

Nu lijkt het, of ik alleen werkgevers op de korrel neem. Dat was ik niet van plan. Oók bij mensen die zich oriënteren, spelen allerlei vooroordelen mee. Artsen die b.v. niet bij een Arbodienst willen werken. Als je vraagt waarom, dan blijkt dat ze het van horen zeggen hebben. Of verpleegkundigen de niet in de ouderenzorg willen werken. Of die het werken in de psychiatrie of gehandicaptenzorg maar ‘niks’ vinden……

Net zo goed als dat werkgevers werken met een beeld van een droomkandidaat, zo werken mensen de een nieuwe baan aan het overwegen zijn, vaak net zo hard met een beeld. Een beeld van de sector, een beeld van een organisatie of een beeld van een team.

Stop!

STOP met verleidingstactieken. STOP met maken van beelden van elkaar. Eerst zien, dan geloven zou mijn pleidooi zijn. Eerst kijken, proeven en écht met mensen in gesprek gaan, alvorens een oordeel te vellen. Hoe meer je op dit spoor zit; hoe meer dat je meemaakt dat werkgevers en werkzoekenden, elkaar vaak interessanter vinden dan gedacht.

Loop eens een dagdeel mee. Praat eens met mogelijk nieuwe collega’s. Of adverteer met eerst zien dan geloven. Het is niet voor niets dat het gezegde eerlijkheid duurt het langst,  nog altijd actueel is.

Helpende; je zal het maar zijn!

Vorige week sprak ik met Shakila. Mag ik haar verhaal met u delen?

Shakila werkt eigenlijk al 8 jaar op een rij, bij een uitstekend aangeschreven zorginstelling. In 2009 kreeg ze haar eerste contract als Helpende aangeboden. Dat duurde met verlengingen, uiteindelijk twee jaar. Om te voorkomen dat ze rechten op een vaste aanstelling zou krijgen, moest ze er even ‘uit’. Ze keert in 2012 terug op dezelfde locatie. Dat stopte dit keer in 2014. En u raadt het al; in 2015 mocht ze weer terugkomen. Dit keer tot begin 2017. En nu zit ze zonder werk. En ja, dezelfde werkgever heeft al laten weten, dat zij in september 2017, na ruim 6 maanden niet ingezet te zijn, weer terug mag komen op dezelfde locatie. Dezelfde locatie, waar ze in mijn bewoordingen, al bijna 8 jaar aan het lijntje wordt gehouden. Wat moet je hiervan denken?

Voor mij zijn het van die momenten, waarop ik me erg ongemakkelijk voel. Schaamte. Ik geneer me voor zo’n werkgever. Hoe kan een werkgever, zó met een Helpende omspringen? Daarnaast begin ik er last van te krijgen, dat er veel geklaagd wordt over de tekorten in de zorg. Shakila is een slimme vrouw. Iemand die nadenkt, alvorens je een antwoord krijgt. Waarom heeft de instelling haar niet gevraagd op om opleiding Verzorgende IG te gaan volgen? Waarom is ze wél goed genoeg om 8 jaar lang op dezelfde afdeling en locatie terug te vragen, maar niet om háár vooruit te helpen met een opleiding? Wie het weet mag het zeggen!

Kent u een Shakila? Of bent u zelf Helpende met vergelijkbare ervaringen? Laat het ons weten. Of trek elders aan de bel. De bijdrage van een Helpende aan de zorg, is vele malen belangrijker dan veel managers denken!

 

Geschreven door Peter Dijkstra

Peter Dijkstra was een groot deel van zijn werkzame leven hoofd P&O in de non-profitsector en sinds 2004 Partner/senior Consultant bij een werving & selectiebureau (LEKZ)